دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : وحید میرزایی* ¹ ، سید مجتبی حسنیان ²

چکیده :
پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی اعتماد سازمانی در رابطه بین رهبری اخلاقی و سکوت سازمانی صورت گرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان شرکت بهره‌برداری قطارشهری مشهد است. برای تعیین حجم نمونه از روش کوکران استفاده شد، بر این اساس تعداد 241 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. به منظور گردآوری داده‌های پژوهشی از پرسش‌نامه رهبری اخلاقی براون و همکاران (2005)، اعتماد سازمانی رابینسون و روسو (1994) و سکوت سازمانی ون داین (2003) استفاده شد. برای سنجش روایی، از روایی محتوا و تحلیل عامل تائیدی و به منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. میزان آلفای کرونباخ رهبری اخلاقی، سکوت سازمانی و اعتماد سازمانی به ترتیب 89/0، 82/0 و 91/0 محاسبه گردید. تجزیه‌و‌تحلیل اطلاعات با روش معادلات ساختاری با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی و نرم‌افزار Amos انجام گرفت. نتایج پژوهش حاکی از تأثیر مثبت و معنادار رهبری اخلاقی بر اعتماد سازمانی با ضریب مسیر 85/0 و تاثیر منفی و معنادار رهبری اخلاقی بر سکوت سازمانی با ضریب مسیر 6/۰- است. با توجه به تأیید اثر رهبری اخلاقی بر اعتماد سازمانی و همچنین اعتماد سازمانی بر سکوت سازمانی می‌توان گفت اعتماد سازمانی، رابطه رهبری اخلاقی و سکوت سازمانی (اثر غیرمستقیم 37/0-) را میانجی‌گری می‌نماید

کلمات کلیدی :
رهبری اخلاقی، سکوت سازمانی، اعتماد سازمانی، شرکت بهره برداری قطار شهری