پژوهش حاضر با هدف واکاوی رابطه بین بی‌تفاوتی سازمانی با فلات‌‌زدگی شغلی، نقش میانجی تعهد سازمانی صورت گرفت. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از منظر روش و ماهیت، توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان حوزه ستادی شرکت آب و فاضلاب استان خراسان رضوی است. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده گردید و تعداد ۲۴۴ نفر جهت نمونه انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری، تصادفی ساده است. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده گردید؛ بدین صورت که برای بی‌تفاوتی سازمانی از پرسشنامه دانایی‌‌فرد و همکاران، برای فلات‌‌زدگی شغلی از پرسشنامه میلیمن و برای استاندارد تعهد سازمانی از پرسشنامه آلن و مایر (۲۰۰۷) استفاده شد. پایایی پرسشنامه‌های مذکور با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای بی‌تفاوتی سازمانی برابر با 88/۰، فلات‌‌زدگی شغلی برابر با 79/۰ و تعهد سازمانی برابر با 87/۰ به دست آمد و روایی محتوا و صوری پرسشنامه نیز مورد تأیید قرار گرفت. جهت تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 24 و نرم‌افزار Amos 22 استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین بی‌تفاوتی در محل کار و فلات‌‌زدگی شغلی، رابطه مثبت و معناداری برقرار است و با افزایش سطح بی‌تفاوتی در محل کار، فلات‌‌زدگی شغلی در بین کارکنان افزایش می‌یابد. تعهد سازمانی نیز تأثیر مثبت بی‌تفاوتی سازمانی با فلات‌‌زدگی شغلی را به‌صورت جزئی میانجی‌گری می‌کند.

بی‌تفاوتی سازمانی فلات‌‌زدگی شغلی تعهد سازمانی